بازگشت قابل توجه حافظه ی موشهای مبتلا به آلزایمر بااستفاده از داروی دیابت

 1 ژانویه ی 2018- دارویی که برای کنترل دیابت تولید شده است، می تواند برای درمان آلزایمر مورد استفاده قرار گیرد، این نتیجه پس از آنکه دانشمندان متوجه شدند این دارو به طور قابل توجهی در بازگرداندن حافظه در موشها از سه طریق موثر است، اعلام شد. این برای اولین بار است که یک دارو با سه گیرنده که به سه روش مختلف در بدن کار می کنند از مغز در  برابر این بیماری دژنراتیو محافظت می کند.

 تحقیقات نشان داده است که سیگنالینگ عامل رشد در مغز بیماران مبتلا به آلزایمر دچار اختلال می شود و این دارو سه عامل رشد را با هم بکار می گیرد.

نتایج این تحقیق که در مجله ی Brain Research منتشر شده است، پیشرفت قابل ملاحظه ای در درمان بیماری آلزایمر با استفاده از داروهایی که در ابتدا برای درمان دیابت نوع 2 تولید شده اند، ایجاد خواهد کرد.

 محقق ارشد این پژوهش پرفسور Holscher از دانشگاه لنکستر در انگلستان گفت: این درمان جدید، وعده ای برای پیشرفت در درمانهای اختلال مزمن عصبی مانند بیماری آلزایمر است. بیماری آلزایمر شایع ترین علت زوال عقل یا دمانس است و انتظار می رود تا سال 2015 دو میلیون نفر تنها در انگلستان به این بیماری مبتلا شوند.

 اگر چه مزایای این داروهای "آگونیست سه گانه" تنها در موشها مشاهده شده است، اما در سایر مطالعات به تاثیرات مثبت داروهای دیابت نظیر liraglutide، بر بهبود بیماران آلزایمری اشاره شده است، بنابراین توسعه و ادامه ی این تحقیقات بر روی انسان ضروری است .

 این اولین بار است که یک دارو با 3 گیرنده که به سه روش مختلف در بدن عمل می کند، توانسته است از زوال مغز جلوگیری کند. این دارو ترکیبی از آگونیستهای سه عامل رشد  GLP-1, GIP و گلوکاگون است.

در این مطالعه از موشهای ترانس ژنیک APP/PS1 استفاده شد، دانشمندان ژنهای جهش یافته ی انسانی، که موجب آلزایمر می شوند را وارد بدن این موشها کردند. این ژن ها در افرادی یافت شده اند که آلزایمر را به ارث می برند. موشهای ترانس ژنیک پیر در مراحل پیشرفته ی زوال مغزی تحت درمان با این  دارو قرار گرفتند.

در یک آزمون maze، یادگیری و شکل گیری حافظه در موشهای تحت درمان با این دارو به طور قابل توجهی بهبود یافت وهمچنین:

·        میزان فاکتور رشد مغزی که از عملکرد سلولهای عصبی محاظت می کند در موشهای تحت درمان افزایش یافت.

·        التهاب مزمن واسترس اکسیداتیو در این موشها کاهش یافت.

·        سرعت تخریب سلولهای عصبی کاهش یافت.

پرفسور Holscher گفت: این نتایج بسیار امیدوار کننده، اثر بخشی این داروهای جدید سه گیرنده ای که در ابتدا برای درمان دیابت نوع 2 توسعه یافتند، اما تأثیرات محافظتی عصبی آنها در مطالعات متعدد نشان داده شده است، را به نمایش گذاشت.

 مطالعات بالینی با یک نسخه ی قدیمی تر این دارو، نتایج بسیار مثبتی را بر روی افراد مبتلا به آلزایمر یا اختلالات خلقی ارائه داده است.

او افزود: در این تحقیق جدید ما نشان دادیم یک داروی جدید که دارای 3 گیرنده است، نتایج امیدوار کننده ای را بعنوان یک درمان بالقوه ی آلزایمر ارائه می دهد، اما آزمایشات بیشتری برای تعیین دوز مورد نیاز دارو و مقایسه ی مستقیم آن با سایر داروها بمنظور بررسی مزایای آن نسبت به داروهای قبلی باید انجام شود.

 دیابت نوع 2 یک عامل خطر برای آلزایمر است و در پیشرفت بیماری آلزایمر دخالت دارد. اختلال در انسولین با فرایندهای دژنراتیو مغزی در دیابت نوع 2 و آلزایمر ارتباط دارد. کاهش حساسیت به انسولین در مغز بیماران مبتلا به آلزایمر مشاهده شده است. مقاومت به انسولین می تواند در توسعه ی اختلالات نورودژنراتیو نقش داشته باشد، زیرا انسولین یک فاکتور رشد با خواص محافظت عصبی است.

 منبع و سایت خبر:

Brain Research, 2018; 1678: 64 DOI: 10.1016/j.brainres.2017.10.012

www.sciencedaily.com/releases/2018/01/180101144803.htm